Sustainable Ambition / Η «βιώσιμη φιλοδοξία» είναι το κλειδί της επιτυχίας, λέει ο ιδρυτής δύο επιχειρήσεων: «Μπορείς να τα έχεις όλα, αλλά όχι όλα ταυτόχρονα».

Νωρίτερα στην καριέρα της, η Amanda Goetz θεωρούσε την αμείωτη αποφασιστικότητά της ως «σήμα τιμής». «Πάντα το θεωρούσα ως σημάδι υπερηφάνειας το γεγονός ότι μπορούσα να πιέζω τον εαυτό μου», λέει.

Η Goetz, 39 ετών, είναι μακροχρόνια στέλεχος μάρκετινγκ και ιδρύτρια δύο νεοφυών επιχειρήσεων, καθώς και δημιουργός του «Life’s A Game», ενός δημοφιλούς ενημερωτικού δελτίου για επίδοξους πολυτάλαντους ανθρώπους.

Για πολλά χρόνια η Amanda Goetz δούλευε ασταμάτητα, με αμείωτη αποφασιστικότητα, έχοντας κατακτήσει στην καριέρα της θέσεις στελέχους μάρκετινγκ και στη συνέχεια ιδρύοντας δύο startup. Θεωρούσε τιμή για εκείνη την εργασιομανία αλλά και \σημάδι υπερηφάνειας το να μπορεί να πιέζει τον εαυτό της στα άκρα. 

Κατά τη διάρκεια της πανδημίας, όταν και ίδρυσε τη δεύτερη εταιρεία, ανέβασε ακόμα υψηλότερα τις φιλοδοξίες της ενώ παράλληλα αντιμετώπιζε ένα δύσκολο διαζύγιο και την ανατροφή των τριών μικρών παιδιών της. Εξωτερικά εξέπεμπε μια εικόνα ευημερίας αλλά το να τα βγάζει πέρα με όλες τις ευθύνες της χωρίς διαλείμματα της προκάλεσε σοβαρή εξάντληση, με αποτέλεσμα να καταλήξει στο νοσοκομείο δύο φορές σε μία εβδομάδα, για να μάθει αργότερα ότι επρόκειτο για κρίσεις πανικού.

Τότε ήταν που συνειδητοποίησε ότι μπορεί κανείς να τα έχει όλα, αλλά όχι ταυτόχρονα και ότι έπρεπε να επαναπροσδιορίσει τις προτεραιότητες της ζωής της.
«Προληπτική ξεκούραση»

Η Goetz περιγράφει πλέον την προηγούμενη στάση της απέναντι στην εργασία ως «τοξική αποφασιστικότητα», την οποία ορίζει ως «σκληρή δουλειά χωρίς σκοπό». «Πολλοί από εμάς, ειδικά οι φιλόδοξοι άνθρωποι, τρέχουμε προς αυτούς τους στόχους χωρίς να σταματάμε για να αναρωτηθούμε αν αυτό είναι ακόμα κάτι που θέλουμε», όπως λέει.

Προκειμένου να κατανοήσει τις προτεραιότητές της, ανέπτυξε μια νέα στρατηγική για «βιώσιμη φιλοδοξία»: Αντί να εργάζεται μέχρι να καταρρεύσει, η Goetz προγραμματίζει σκόπιμα περιόδους σκληρής εργασίας και ανάπαυσης. «Συνειδητοποίησα ότι έπρεπε να μειώσω την ένταση που επικρατούσε στη ζωή μου πριν το σώμα μου με αναγκάσει να το κάνω», τονίζει.

Σύμφωνα με την ίδια, η εξεύρεση ισορροπίας δεν είναι απαραίτητα ο στόχος, καθώς είναι φυσικό, και συχνά απαραίτητο, να προσαρμόζουμε τις προτεραιότητές μας ανάλογα με τα μεγάλα γεγονότα της ζωής. Κάθε λίγες εβδομάδες, η Goetz επαναξιολογεί σε ποιους τομείς της ζωής της πρέπει να επενδύσει περισσότερη ενέργεια και έχει βρει επιτυχία στον προγραμματισμό των κύκλων εργασίας και ανάπαυσης σε ρυθμό 2:1. 

«Αυτό μπορεί να σημαίνει δύο εβδομάδες σκληρής δουλειάς και μετά μία εβδομάδα όπου χαλαρώνεις λίγο και λες, εντάξει, θα φεύγω κάθε μέρα στις 5 ακριβώς, θα κλείνω τον υπολογιστή μου και θα πάω να δω τους φίλους μου», σημειώνει. Αυτές οι περίοδοι της επιτρέπουν να δημιουργήσει χώρο για τις άλλες σημαντικές πτυχές της ζωής της.

«Αν άφηνα τη φιλόδοξη πλευρά του εαυτού μου να αποφασίζει για όλα, θα δούλευα συνεχώς», τονίζει, προσθέτοντας ότι δεν είναι αυτό που επιθυμεί πλέον στη ζωή της.